Przechodzenie na wyższy poziom

„W moich pracach zawsze pojawia się nieco ruchu” — mówi Frank Doorhof, fotograf mody i celebrytów. „Mogą to być drobne gesty dłoni, które dają wyobrażenie ruchu, lub pozy tworzące określoną krzywiznę... Po prostu uwielbiam takie »płynne« linie. Zdjęcie, na którym modelka tylko lekko potrząsa włosami, może być dla mnie bardzo satysfakcjonujące”.

Ruch, niezależnie od tego, czy jest duży czy mały, to podstawowa energia występująca na każdej fotografii autorstwa Doorhofa. Frank wie, że jest to coś, co dociera również do widza, instynktownie przyciągając jego wzrok w taki sam sposób, w jaki nasz umysł ewoluował, by dostrzegać ruch, mocne kolory i wzory.

„Zawsze szukam choć odrobiny ruchu, nawet jeśli nie jest wyraźny czy oczywisty, ponieważ bardziej dynamiczne obrazy są lepiej odbierane przez widzów — mówi”.

Poza zwykłymi ruchami fotografowanej osoby Frank wykorzystuje również rekwizyty i efekty fizyczne, aby wypełnić swoje zdjęcia dynamiczną energią. „Kiedy się w to wkręcisz, odkrywasz naprawdę wiele możliwości. Woda, dym i proszek sprawdzają się świetnie. Używam też długich sukni i szali z wentylatorem ustawionym na maksa lub generującym lekkie podmuchy powietrza. Liczba opcji na dodanie poczucia ruchu jest praktycznie nieograniczona — jedynym hamulcem jest Twoja kreatywność”.

Według Franka instynktowną fascynację ruchem odzwierciedla sposób, w jaki jest on rejestrowany. Aby uchwycić decydującą chwilę, w każdym piruecie czy wyskoku trzeba odnaleźć właściwy punkt. „Podczas fotografowania ruchu każde zdjęcie jest nieco inne i nie ma sposobu uzyskania tej same fotografii dwa razy. Czasami może to być frustrujące, na przykład gdy uchwycimy naprawdę świetny kadr, ale wyraz twarzy lub pozycja ręki fotografowanej osoby nie są idealne. Oczywiście istnieje możliwość połączenia ze sobą dwóch zdjęć, ale jestem fotografem, który w 99% przypadków woli uzyskać pożądany efekt bezpośrednio w aparacie. Dodatkowo jest to wyzwanie, które motywuje mnie do ciągłego rozwijania swoich umiejętności”.

W rejestrowaniu decydujących momentów pomaga Frankowi szybki aparat Sony α7R IV, który zapewnia jakość obrazu aparatu średnioformatowego oraz prędkość działania aparatu sportowego. „Mamy lampy studyjne firmy Hensel, które nadążają za aparatem α7R IV podczas fotografowania z prędkością 10 klatek na sekundę, ale najbardziej cenię sobie możliwość fotografowania pojedynczych kadrów i polegania na natychmiastowej reakcji aparatu” — wyjaśnia. „Próbowałem obu metod już wiele razy i wolę samemu kontrolować prędkość robienia serii zdjęć. Różnica paru mikrosekund może sprawić, że idealna chwila przeminie. Czas reakcji aparatu ma więc zasadnicze znaczenie”.

Frank wykorzystuje lampę błyskową w praktycznie wszystkich swoich pracach. To właśnie ona, a nie superkrótkie czasy otwarcia migawki, zapewnia niezwykłą ostrość na krawędziach jego zdjęć z ruchem. „Ludzie często to mylą” — wyjaśnia. „W studiu lub podczas pracy z lampami stroboskopowymi to czas trwania błysku zatrzymuje ruch. W pomieszczeniu wybranie w aparacie ustawień f/16 i 1/125 s oraz czułości ISO 100 zaowocuje najprawdopodobniej czarnym zdjęciem. Wystarczy jednak włączyć lampę błyskową z tymi samymi ustawieniami (oczywiście po wykonaniu pomiaru) i gotowe — ujrzymy fotografowany model, podkreślony prędkością błysku. Ten sam rezultat można uzyskać przy czasie otwarcia migawki wynoszącym 1 sekundę”.

Kontrola czasu otwarcia migawki staje się według Franka istotna podczas pracy z wolną synchronizacją, zwaną też „przeciąganiem migawki” z lampą błyskową, która łączy wirujący ruch z wyraźnie zarysowanymi obiektami w sennej lub chaotycznej mieszance kolorów i kształtów. „Czasami eksperymentuję z dłuższymi czasami otwarcia migawki i ustawieniami kontrolującymi dostępne światło w kadrze oraz w lampie błyskowej” — mówi. „Chociaż bardziej fascynują mnie idealnie ostre zdjęcia przedstawiające ruch, przeciąganie migawki może dawać wspaniałe rezultaty. To bardzo osobisty styl, który zapewnia sporo satysfakcji, zwłaszcza gdy dodajemy efekty zoomu lub poruszamy aparatem. Liczba udanych fotografii drastycznie spada, ale nie należy tracić wiary — z odrobiną szczęścia można uzyskać naprawdę imponujące zdjęcie”.

Podczas fotografowania szybko poruszających się obiektów z lampą błyskową Frank najczęściej wstępnie ustawia ostrość aparatu α7R IV za pomocą środkowego pola AF i fotografuje w trybie One-Shot AF. „Następnie pozwalam modelce podskoczyć, a ponieważ fotografuję głównie z przymkniętą przysłoną, mam nieco swobody w uchwyceniu ruchu” — wyjaśnia.

W przypadku innych zdjęć, na przykład robionych na zewnątrz, główną rolę grają AF ze śledzeniem oka oraz czułość ISO aparatu α7R IV.

Niezależnie od formy rejestrowania ruchu — uderzającej ostrości czy fascynującego rozmycia — jest to coś, co od zawsze definiowało jego pracę, „ponieważ od samego początku fotografia mody nie polegała dla mnie wyłącznie na fotografowaniu ładnych twarzy. Chodzi w niej o wywieranie wpływu” — kończy.